Nabeschouwingen...

Nu ik alweer zo'n 4-tal dagen terug in het land ben, bedacht ik me gisterenavond dat ik verdorie content ben dat ik het zo lang volgehouden heb in de Joeèsaai. Wat ik niet snap is waarom Amerikanen hun thee, koffie en frisdrank per se uit isomo of kartonnen bekertjes willen drinken. Wat is er mis met "zjatten en telloren"? Zelfs in het hotel kreeg je plastiek bestek, kartonnen bekers en borden bij het ontbijt. Ze verwachten een fooi maar zijn te tam om de afwas te doen? Nog zoiets: ik heb er niemand met z'n mond dicht zien eten. Er wordt gesmakt en geslurpt naar hartelust. Vreet wansmakelijk. En dat bovenop het al vettig eten - supervettig! Nog een bedenking: loafers. Oftewel: plompe schoenen zonder veters met een dikke rubberen zool in de meest walgelijke kleuren. Alle mannen daar dragen ze. Volgens mij beginnen ze als kind met velcro-sluitingen en schakelen ze over op loafers van zodra ze een schoenmaat hebben waarin je gewoon geen velcro-sluitingen meer kan krijgen. Mochten mijn beide armen daar gebroken zijn en mijn veters waren losgekomen, dan was er in de hele staat Wisconsin waarschijnlijk niet één mand die mij had kunnen helpen. Veters. Nooit van gehoord, sorry... Glad to be back