De Joeèsaai - deel kben-den-tel-kwijt

Heel den dag in opleiding gezeten en veel presentaties gezien. Begonnen met streepjes te zetten om het aantal "you know"-s te tellen maar daar ben ik na een half uur mee gestopt: mijn A4-e-ke was vol. De eerste die nog eens "you know" zegt, die krijgt de volle laag, garanti! Ook een aantal keer overvallen door gigantische verveling - van de 20 man in de zaal zaten er 17 te knikkebollen. De enigen waar leven in zat was de pippo die presenteerde, den baas en ikzelf. Maar dat kwam alleen omdat ik dees blogje mentaal zal voor te bereiden :-) Waar ik ook nog aan zat de denken waren dingen zoals: zou ik of zou ik niet een iPhone aanschaffen? Zou ik of zou ik niet een externe harddrive van 320G kopen voor 99USD (welgeteld 66 euro)? Zou ik of zou ik niet al 10kg bijgekomen zijn van alle vetzakkerij die ze ons hier te eten geven? Zou ik of zou ik niet een ziekte faken in de hoop een upgrade naar business te krijgen op de terugvlucht? Ik moet eerlijk zeggen dat ik vannacht een mini-nierkoliek gedaan heb en ik loop dus redelijk krom van de pijn, maar is dat reden genoeg? Ik hoop alleen dat de mini-koliek geen voorteken van een echte niercrisis is (beetje zoals met vulkanen: die roken eerst en voor je het weet barsten ze uit). Ik heb mijn pillen niet bij :-( Ik ga me nog een beetje mentaal voorbereiden op nog een dag verveling en vetzakkerij: life is great in the Joeèsaai!

Nog steeds in de Joeèsaai....

Een mens maakt wat mee in de Joeèsaai: alle verhalen over grote malls, tienerzwangerschappen en obesitas zijn dus echtigtechtig niet gelogen. Het is nog nog echtigtechtiger dan ik dacht... En het feit dat Amerikanen totaaaaal niet bezig zijn met ecologische voetafdrukken en Unconvenient Truth-en is ook echtigtechtig - ze zijn maar gelukkig als ze met zo'n grote pick-up over de Interstate of de Freeway of de Highway kunnen razen. Liefst minstens 20 miles sneller dan de aangegeven speed limit, want dan verbruiken ze nog meer en heeft iedereen hen zeker gezien. Der is nog heel veel werk aan.... Dit weekend ook op mijn gemakske op de I-94W getourd. Toegegeven, het is Route 66 niet, maar goed, het zonneke scheen en den tarmac zinderde. Het gedacht doet veel :-) Vandaag 2 uren op site bezoek geweest: een kleine 25000 m² magazijnen, volgestoempt met wortelen. Carrotten in alle mogelijk formaten, rechtstreeks in gekoelde treinen aangevoerd vanuit Californië astemblieft. 7 dagen op den trein! Ik wil maar zeggen: waarom moeten die carrotten in 's hemelsnaam vanuit Californië komen? Kunnen ze die hier ook niet gewoon in de kweken? Ge moet het zien om het te geloven! Op het thuisfront zijn de Meissies terug van hun respectievelijke logeerpartijen en het zat er blijkbaar al na een half uur al op. Aandacht delen, speelgoed delen, daar moet even weer aan gewerkt worden. Daar hebben ze nu nog 4 dagen de tijd voor, tegen dat ik terug ben, moet dat geregeld zijn. Deze keer heb ik ook beter over de cadeautjes en de souvenirs nagedacht: hetzelfde voor beide Meissies, dan is er geen ambras over wie wat krijgt en wie wat graag zou hebben - dat zijn namelijk twee heel verschillende dingen! Bon, nog heel even en dan doen we hier ook de boeken toe - drinks by the pool!

Voor Mme Zsazsa

Efkes tussen de soep en de patatten.... Mijne triporteur met regenhuif...

Niet vreet sexy dus op te fleuren.

Vraagske aan Mme.: is die huif van jou een gewoon stofke? Uw commentaren zijn welgekomen.

In de Joeèsaai....

Het is wat, bijna 2 volle weken op trainingskamp naar de Joeèsaai gestuurd worden. En dan nog naar America's Dairyland, waar ze alles, maar dan ook werkelijk àlles over kaas en andere zuivelproducten weten. Dat stukje over die keuterboeren zegt werkelijk alles.

Zit ik al heel de maand juli te zagen dat het nu toch eindelijk eens mooi weer mag worden in België (is het nog België ondertussen?), is het daar bakken en braden voor de moment en kan ik het stellen met grijs en vochtig. Zoudenunie omvervallen?

Gelukkig kan ik mijn dagen wat opfleuren met het lezen van goeie, gezonde, down-to-earthe Vlaemsche blogskens. MmeZsasa, De Huismoeder, Tales from the Crib en nog vele anderen... het is een ware verademing zo tussen training, hamburgers, twentyfourseven-vanalles-en-nog-wat door. Vertrekt nu allemaal niet voor weken op vakantie hé, of ik word hier helemaal zot!

Toen ik informeerde of er dit weekend nog iets te beleven viel in den environ, kreeg ik volgende tips:

1. Het "German Beerfest" - ja daar zat ik echt op te wachten! Ben ik helemaal naar hier gevlogen (9 uren in een sardienblik) om hordes Amerikanen in lederhosen te aanschouwen. Bier in de ene hand en sauerkraut mit wurst in de andere. En wat nog? Duitse schlagers zingen? En alleman hier enthousiast over iets met "vrouwen en fonteinen" .... Ik dacht het niet!

2. Bradford Beachjam - echt wel! Het is nat, koud en dus van geen kanten weer om naar Lake Michigan te trekken en heel den dag in den trok naar beachvolley te gaan kijken. En weer hamburgers en worsten op de barbecue naar binnen te wurmen. Ik wil Pingupasta! Nu!

3. Het MIAD - geen idee waar het voor staat, maar die houden hun jaarlijkse "exhibitie". Wat denkte?

Neenee, ik wil niet negatief doen. Ik zal heus wel downtown geraken dit weekend, maar zo helemaal alleen is daar toch geen zak aan, ofwa? Het is vandaag verdorie Man's verjaardag - den duts moet het helemaal alleen vieren: zonder zijn Muse en zonder Meissies want die zijn op logement bij Oma en Tantje (waar ze het overigens dik naar hun zin hebben, waardoor mijn moederhart alleen nog maar harder bloedt natuurlijk). Het zijn harde tijden :-)

Ik ga mijn boeltje hier inpakken en op mijn gemak terug naar mijn hotel. Is er trouwens iemand die weet waarom je geen naaimachine mee mag pakken op de vlieger? Nu heb ik verdorie tijd om aan mijn frakskes te werken, nu kan ik toile cireeën vlaggeskes voor mijn triporteur ineenfoefelen, maar ik zit zonder masjien! En zonder toile cirée....