Customisation

I never realised when I started this blog, but I have an English-speaking/reading audience. My Dutch writings are no longer sufficient to please my audience, so in order to accomodate their desires, I'm blogging in English as of today. As a result, I actually forgot what I was planning to jot down today.... Oh well, slow start for the wider audience, with a the sincere promise that more interesting scriblings will follow. So do come back :-)

Trofast...

Met 2 Meissies in de categorie tot -4 jaar in huis, verzamelt een mens nogal wat speelgoed. Verjaardagen, sinterklazen, verrassingen, flink-geweest-cadeautjes, tel maar op.... Na een belofte aan Man om voor het einde van de grote vakantie de berg speelgoed, die nu zowat 2/3 van onze living in beslag neemt, op te ruimen, heb ik te langen leste een "opbergsysteem" gekocht in den Ikea. Ja, zo noemt men dat tegenwoordig: een "opbergsysteem". Kast of rek, da's uit de mode - je moet aan het "opbergsysteem" tegenwoordig. Niet zonder enige trots kan ik u melden dat ik het "opbergsysteem", bestaande uit zeven (jaja, u leest goed 7!) kastjens, helemaal zelf ende alleen ineen gevezen heb. En dat op amper 3 uur! Had ik vijzen over? Ja, natuurlijk, da's de bedoeling van Ikea. Als je geen vijzen over hebt, dan heb je je meubel gewoon niet correct in elkaar gevezen, zo simpel is dat. Dat maakt deel uit van het Zweeds concept. Al merkte ik links en rechts toch een piepkleine "made in Poland" - Ikea is dus niet meer wat het geweest is. Men weze gewaarschuwd: één van dees dagen zitten er gewoon juist genoeg vijzekes en plugskes in die zakskes want die Polen kunnen misschien wel tellen.... Was het het harde labeur waard? Absoluut! Toen Meissie1 haar kamertje ging inspecteren en met veel oooooh's en aaaaah's het "opbergsysteem" keurde, antwoordde ze op mijn vraag wat ze er van vond: "Mama, het is perfect!"

Nabeschouwingen...

Nu ik alweer zo'n 4-tal dagen terug in het land ben, bedacht ik me gisterenavond dat ik verdorie content ben dat ik het zo lang volgehouden heb in de Joeèsaai. Wat ik niet snap is waarom Amerikanen hun thee, koffie en frisdrank per se uit isomo of kartonnen bekertjes willen drinken. Wat is er mis met "zjatten en telloren"? Zelfs in het hotel kreeg je plastiek bestek, kartonnen bekers en borden bij het ontbijt. Ze verwachten een fooi maar zijn te tam om de afwas te doen? Nog zoiets: ik heb er niemand met z'n mond dicht zien eten. Er wordt gesmakt en geslurpt naar hartelust. Vreet wansmakelijk. En dat bovenop het al vettig eten - supervettig! Nog een bedenking: loafers. Oftewel: plompe schoenen zonder veters met een dikke rubberen zool in de meest walgelijke kleuren. Alle mannen daar dragen ze. Volgens mij beginnen ze als kind met velcro-sluitingen en schakelen ze over op loafers van zodra ze een schoenmaat hebben waarin je gewoon geen velcro-sluitingen meer kan krijgen. Mochten mijn beide armen daar gebroken zijn en mijn veters waren losgekomen, dan was er in de hele staat Wisconsin waarschijnlijk niet één mand die mij had kunnen helpen. Veters. Nooit van gehoord, sorry... Glad to be back

Grosgrain...

Paperdoll Frock GIVEAWAY!!!! Neem een kijkje en watertand! Ik kan me levendig voorstellend dat mama's met zonen bij het zien van de prachtige creaties van Grosgrain nu toch ook wel graag een dochtertje zouden hebben. Zoooo schattig, zoooo mooi. Ik krijg er niet genoeg van. En ik zie groen van jaloezie, natuurlijk.... Dat ik zoiets niet kan.... Alhoewel, dat weet ik eigenlijk niet, ik heb het nog nooit geprobeerd..... En "geen tijd" is echt wel een tam excuus hé?

Fields of Gold Frock GIVEAWAY!!!!

Fields of Gold Frock GIVEAWAY!!!!