Het is wat, bijna 2 volle weken op trainingskamp naar de Joeèsaai gestuurd worden. En dan nog naar America's Dairyland, waar ze alles, maar dan ook werkelijk àlles over kaas en andere zuivelproducten weten. Dat stukje over die keuterboeren zegt werkelijk alles.
Zit ik al heel de maand juli te zagen dat het nu toch eindelijk eens mooi weer mag worden in België (is het nog België ondertussen?), is het daar bakken en braden voor de moment en kan ik het stellen met grijs en vochtig. Zoudenunie omvervallen?
Gelukkig kan ik mijn dagen wat opfleuren met het lezen van goeie, gezonde, down-to-earthe Vlaemsche blogskens. MmeZsasa, De Huismoeder, Tales from the Crib en nog vele anderen... het is een ware verademing zo tussen training, hamburgers, twentyfourseven-vanalles-en-nog-wat door. Vertrekt nu allemaal niet voor weken op vakantie hé, of ik word hier helemaal zot!
Toen ik informeerde of er dit weekend nog iets te beleven viel in den environ, kreeg ik volgende tips:
1. Het "German Beerfest" - ja daar zat ik echt op te wachten! Ben ik helemaal naar hier gevlogen (9 uren in een sardienblik) om hordes Amerikanen in lederhosen te aanschouwen. Bier in de ene hand en sauerkraut mit wurst in de andere. En wat nog? Duitse schlagers zingen? En alleman hier enthousiast over iets met "vrouwen en fonteinen" .... Ik dacht het niet!
2. Bradford Beachjam - echt wel! Het is nat, koud en dus van geen kanten weer om naar Lake Michigan te trekken en heel den dag in den trok naar beachvolley te gaan kijken. En weer hamburgers en worsten op de barbecue naar binnen te wurmen. Ik wil Pingupasta! Nu!
3. Het MIAD - geen idee waar het voor staat, maar die houden hun jaarlijkse "exhibitie". Wat denkte?
Neenee, ik wil niet negatief doen. Ik zal heus wel downtown geraken dit weekend, maar zo helemaal alleen is daar toch geen zak aan, ofwa? Het is vandaag verdorie Man's verjaardag - den duts moet het helemaal alleen vieren: zonder zijn Muse en zonder Meissies want die zijn op logement bij Oma en Tantje (waar ze het overigens dik naar hun zin hebben, waardoor mijn moederhart alleen nog maar harder bloedt natuurlijk). Het zijn harde tijden :-)
Ik ga mijn boeltje hier inpakken en op mijn gemak terug naar mijn hotel. Is er trouwens iemand die weet waarom je geen naaimachine mee mag pakken op de vlieger? Nu heb ik verdorie tijd om aan mijn frakskes te werken, nu kan ik toile cireeën vlaggeskes voor mijn triporteur ineenfoefelen, maar ik zit zonder masjien! En zonder toile cirée....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten