Nog steeds in de Joeèsaai....

Een mens maakt wat mee in de Joeèsaai: alle verhalen over grote malls, tienerzwangerschappen en obesitas zijn dus echtigtechtig niet gelogen. Het is nog nog echtigtechtiger dan ik dacht... En het feit dat Amerikanen totaaaaal niet bezig zijn met ecologische voetafdrukken en Unconvenient Truth-en is ook echtigtechtig - ze zijn maar gelukkig als ze met zo'n grote pick-up over de Interstate of de Freeway of de Highway kunnen razen. Liefst minstens 20 miles sneller dan de aangegeven speed limit, want dan verbruiken ze nog meer en heeft iedereen hen zeker gezien. Der is nog heel veel werk aan.... Dit weekend ook op mijn gemakske op de I-94W getourd. Toegegeven, het is Route 66 niet, maar goed, het zonneke scheen en den tarmac zinderde. Het gedacht doet veel :-) Vandaag 2 uren op site bezoek geweest: een kleine 25000 m² magazijnen, volgestoempt met wortelen. Carrotten in alle mogelijk formaten, rechtstreeks in gekoelde treinen aangevoerd vanuit Californië astemblieft. 7 dagen op den trein! Ik wil maar zeggen: waarom moeten die carrotten in 's hemelsnaam vanuit Californië komen? Kunnen ze die hier ook niet gewoon in de kweken? Ge moet het zien om het te geloven! Op het thuisfront zijn de Meissies terug van hun respectievelijke logeerpartijen en het zat er blijkbaar al na een half uur al op. Aandacht delen, speelgoed delen, daar moet even weer aan gewerkt worden. Daar hebben ze nu nog 4 dagen de tijd voor, tegen dat ik terug ben, moet dat geregeld zijn. Deze keer heb ik ook beter over de cadeautjes en de souvenirs nagedacht: hetzelfde voor beide Meissies, dan is er geen ambras over wie wat krijgt en wie wat graag zou hebben - dat zijn namelijk twee heel verschillende dingen! Bon, nog heel even en dan doen we hier ook de boeken toe - drinks by the pool!